NEXTLIVE durft het aan: Spot on Sprekers en Dagvoorzitters. Een reeks interviews met sprekers en dagvoorzitters die altijd van meerwaarde zijn. Er is een select groepje sprekers dat of op basis van hun onderwerp, expertise of ervaring bij vrijwel alle doelstellingen past. Of die een dusdanige Champions League storyteller zijn, dat ze altijd pakken en boeien. En er is een groep dagvoorzitters sterk, krachtig en verrassend dat je altijd meerwaarde krijgt. Zekerheidjes voor ieder evenement. In het tweede deel Thijs de Lange.
Sprekers met de zekerheid van meerwaarde, deel II:
Thijs de Lange: one of a kind dagvoorzitter
Opeens stond hij daar, tijdens de netwerkbijeenkomst EventBranche LIVE, Thijs de Lange. Met zijn humor, gevatheid en inhoudelijke inzichten bleek hij de juiste dagvoorzitter voor het event voor eventprofessionals bij Corpus – reis door de mens. Hij noemt zichzelf naast moderator en dagvoorzitter ook ervaringsdeskundige. En precies daar raakten we met Thijs over in gesprek.
“Door zijn milde vorm van Cerebrale Parese kan Thijs als geen ander een brug slaan tussen mensen met én zonder handicap. Wij waren op zoek naar een dagvoorzitter, maar wilden juist niet benadrukken dat het inhoudelijk om inclusie en diversiteit gaat en dat daarom Thijs de passende dagvoorzitter is. Die stellingname leidde tot een prachtig gesprek en Thijs als moderator van het hele event. Hij liet ons niet meer los, dus in deel 2 van Spot on Spreker en Dagvoorzitter: Thijs de Lange”, aldus Sjoerd van NEXTLIVE.
Waarom word je eigenlijk dagvoorzitter? Waarom wil je dat podium pakken?
“Het podium is sinds ik mij kan herinneren een deel van mijn leven. Dat begon inderdaad in de woonkamer en ging via de jeugdtheater school, open podia, cabaret en gedichten, naar waar ik nu mijn hart en ziel inleg: dagvoorzitter zijn. Een goede dagvoorzitter duikt de materie en het onderwerp in, zonder het helemaal van haver tot gort kapot te repeteren. Ik vind het leuk dat ik informatie krijg aangedragen en van daaruit moet improviseren om de boodschap van de spreker of organisatie te verbinden met de interactie en het geluid van de zaal. Dus ik verdiep me van te voren in het onderwerp en dan laat ik het los, zodat ik me vrij kan voelen op het podium.”
Neem ons nog eens wat verder mee in die stellingname: hoe ziet dat er in de praktijk dan uit?
“Ik vind dat je als dagvoorzitter moet oppassen voor overvoorbereiding. Tegelijkertijd is de voorbereiding essentieel. Onlangs voor een regio in Gelderland, onderwerp vitaliteit. Ja, dan duik ik echt zo’n beleidsrapport in. Die kennis zorgt ervoor dat ik als dagvoorzitter een brug kan maken van het beleidsstuk naar de sociaal maatschappelijke thema’s waar we allemaal mee van doen hebben. Dan kun je dus de inhoudelijke materie vertalen naar vragen of geluiden die horen bij het dagelijks leven van de gasten in de zaal. Ondertussen heb ik door mijn voorbereiding wel genoeg munitie om door te vragen. Tegelijkertijd bewaak ik de spontaniteit die live communicatie zo mooi en krachtig maakt.”
Een scherpe geest met gevoel voor humor staat er op ThijsDoet.nl. Hoe belangrijk is humor?
“Humor zorgt er voor dat de juiste energie blijft en is ontwapenend. Wie de inhoudelijke boodschap, het dagvoorzitten, durft te vermengen met humor, die heeft geen energizers nodig. Als een energizer nodig is op een kennis event, dan zeg ik: dan heb je dus drie afslagen gemist en moet je blijkbaar jouw bijeenkomst reanimeren…Humor zorgt voor sfeer, meer nog dan alleen de juiste energie, geeft het juist ook ruimte aan inhoud en kritische vragen. Het is een belangrijk onderdeel van de context waar live communciatie zich in begeeft.”
Je spreekt consequent over dagvoorzitter of moderator, ben je niet een event presentator?
“Laten we bij het begin beginnen: dagvoorzitten is een werkwoord. Dat is presenteren ook, maar de rol van een dagvoorzitter is complexer. En je kunt best sfeervol presenteren, maar de dagvoozitter kan inhoudelijk meepraten, is een deel van de boodschap en zeker van de interactie met de gasten.”
Je noemt jezelf ervaringsdeskundige op het gebied van inclusie en toegankelijkheid, maar waarom maakt jouw ‘handicap’ van jou eigenlijk een goede dagvoorzitter?
“Ik kijk gewoon anders naar de wereld. Dat komt omdat ik van jongs af aan een andere ontwikkeling heb doorgemaakt. Ik kon niet net als andere kinderen rennen en springen, ik moest mij meer in mijn hoofd ontwikkelen. Daardoor ben ik altijd al een observator geweest. En ook wel eenzaam. Dat leidde denk ik tot het dichten, wat ik uiteindelijk in optredens verpakte. Door mijn lichte beperking kom je toch een beetje tussen wal en schip, maar juist dat heeft van mij een verbinder gemaakt.”
Dat komt natuurlijk vooral terug als het thema raakvlakken heeft met inclusie en toegankelijkheid?
“Ja, daar ben ik ervaringsdeskundige in en dat kan voor bedrijven op dit onderwerp heel interessant zijn: ik kan beide werelden begrijpen en daardoor bij elkaar brengen. Ik snap ook wel dat ik veel gevraagd wordt voor thema’s met raakvlakken met Diversiteit en Inclusie. Het is mijn USP om over echte inclusie mee te kunnen praten, denken en adviseren. Dat kan heel simpel. Laatst was ik op een kennis event, waar we met een trap naar de deelsessie-ruimte moesten…Daar kan ik dan een opmerking over maken. Niet dat ze meteen van die trap een lift moeten maken, maar communiceer er over. Uiteindelijk maakt mijn ervaring mij een deskundige, maar ben ik vooral een goede dagvoorzitter, die iets anders praat.”
Je bent best kritisch over hoe wij in Nederland met toegankelijkheid omgaan he?
“Ja, zeker. Het VN Comité kwam laatst met een rapport over de implementatie van de wetgeving hierover. Nou, na een paar complimentjes, was de rest van het rapport zeer kritisch. Terwijl het Europees verdrag een heel simpel uitgangspunt heeft: iedereen moet gelijkwaardig kunnen leven. Dat is echt een verantwoordelijk voor ons allemaal, voor de samenleving. Maar in Nederland maken we het ons ook wel erg lastig met dat gedecentraliseerde beleid. Als je hier van de ene naar de andere gemeente verhuist moet je jouw rolstoel inleveren. Vervolgens mag je in de nieuwe gemeente weer een nieuwe aanvragen…”
En hoe zie je dat terug bij events?
“Het uitgangspunt voor een event is ook niet zo heel spannend: het moet goed te bereiken zijn, je moet overal kunnen komen, de toegankelijkheid moet je zelfstandig kunnen ervaren, dus ook als je een visuele beperking hebt, moet je de zaal in en uit kunnen, er moet rekening gehouden worden met prikkelgevoeligheid…Maar als ik dit zo opsom, is de conclusie wel dat het onvoldoende is. En het gaat er niet om dat je als locatie of organisator alles tot in de details toegankelijk hebt gemaakt, maar veel meer om de vraag stellen. Net als bij de dieetwensen, daar is de vraagstellen al normaal. Maar vraag in dit geval: Is er iets waar we rekening mee kunnen houden? En communiceer. Laat zien wat er wel en niet geregeld is. Dan word je gehoord, gezien en dat is in mijn ogen het allerbelangrijkste. Vraag niet naar de handicap, maar naar de behoefte.”
Staat het wel voldoende op de agenda als onderwerp?
“Diversiteit, kleur en gender zijn al gemeengoed. Daar wordt over gesproken, over nagedacht, op gehandeld. Maar verdorie, qua toegankelijkheid hebben we nog echt een hele weg te gaan. Het voelt nog altijd of we onderaan de lijst staan. En als je het gebouw niet binnenkomt waar gesproken wordt over toegankelijkheid, dan schiet het ook niet op”, lacht Thijs met een serieuze ondertoon.
“Tegen de eventsector zou ik willen zeggen: maak er een speerpunt van. En loop er niet voor weg. “Die komen niet bij ons”, is niet de juiste instelling. Want hoe weet je dat? Kunnen ze er überhaupt wel in? Want er zijn in Nederland 2 miljoen mensen met een beperking. Die vervullen alle soorten functies. Dus tijd om er echt rekening mee te houden en doe wat je kunt. Want de vraag, wil je mensen uitsluiten, is een retorische vraag.”